बाल्यकाललाई छोडेर वयस्क प्रवेश
अन्जान संसार
लाग्छ अबोध बालक
पढ्ने रहरका बाढी बगेका थिए।
१६ बर्षकी म हुँदा, समय फेरियो
खुल्ला त्यो जुन कालो बादल आइ छेलियो
उडिरहेको पन्छिलाई पिजडाले बेरियो
रहर मेटि बाध्यताले घेरियो।
अन्जान कहिल्यै नभेटेको उहाँसंग
पारिवारिक बिवाहामा बाधिनु पर्यो
न बोलचाल न चिन्जान खै कसरि नजिकिनु
समाजिक सस्कारको नातामा साँधिनु पर्यो।
उहाँलाई समाजले स्वीकार्यो तर मनले मानेन
त्यो रात मेरो बाध्यता तर कसैको रहर थियो ।
मनले भन्थ्यो तँ बलात्कृत भइस तर समाजले मानेन,
कसैको उत्त्योजना तर मेरो पिडा र कहर थियो।
उत्तेजित उसले कलिलो शरिर मलाई बुझेन,
उसको आनन्दले मेरो दुखाइ बुझेन,
उसको वैषालु रसले मेरो गहको रस देखेन,
मलाई बुझ्ने म जस्तै उ भाग्यमा लेखेन,
साच्चै आज मुख खोल्छु,
त्यो रात म बलात्कृत नै भएको थिए किनकि,
उ अन्जान मेरो रहर बिना म बाध्य थिएँ,
त्यो अधिकार समाजले त उसलाई दिएको थियो,
तर उसलाई मेरो मनले दिएको थिएन
त्यो रात कसैको नआओस किनकि,
उसले मेरो मनलाई बुझेको थिएन ।
प्रमोद सापकोटा
नेत्रावति डबजोङ गाउँपालिका – ४ धादिङ
